یادداشت Sahar Chambary

        آمریکا بیشتر از اینکه یک روایت کلاسیک باشه، تجربه‌ای از گم‌شدگیه.
کافکا داره توی این اثر، شکل‌گیری یک جهان مدرن بی‌روح و دیوان‌سالار رو نشون می‌ده؛
جایی که انسان دیگه مرکز نیست، بلکه یه "قطعه‌ی بی‌اهمیت" در ماشینی بزرگه.
و این ماشین با لبخند، آدمو له می‌کن

💬 اگه بخوای از منظر احساسی بگم:

کارل یه آدمیه که فقط می‌خواست جاشو توی دنیا پیدا کنه.
مثل همه‌ی ماها.
و شاید برای همین، این داستان با همه‌ی ناتمامی و تلخیش، یه چیزی از ما رو هم روایت می‌کنه.
تو، من، هر کسی که یه جایی تو زندگی، از چیزی که فکر می‌کرد امنه، پرت شده بیرون.