یادداشت فاطمه رفعت

        اولین کتابی که از احمد اخوت خواندم "خاطرات کتابی" بود و از بس لذت بردم دوباره به سراغ احمد اخوت رفتم این بار در کتاب"همزاد های بورخس".
کتاب روی اسکلت  مستعار نویسی و شبه ترجمه سوار است و همه چیز به این دو ربط دارد. کتاب را اگر کسی غیر از احمد اخوت نوشته بود نمیخریدم. موضوعی که به آن پرداخته شده هر چند جالب و مفید است اما در اولویت مطالعه ام نبود ولی احمد اخوت چنان خوب نوشته که انگار کنارتان نشسته و دارد با کلی داستان و ارجاع به کتاب های بزرگ برایتان از مسئله ای به نام مستعار نویسی میگوید.
خواندن این کتاب برایم بیش از معمول طول کشید ولی خسته کننده نبود. در کل اگر خوره کتابید نگاهی به این کتاب بیندازید. مخصوصا اگر "خاطرات کتابی" را دوست داشتید.
8.5/10