یادداشت پیمان قیصری

        
این کتاب در مورد شخصی هست که مدت ده سال در اردوگاه‌های کار اجباری کشور کره‌ی شمالی اسیر بوده و پس از آزادی به دلیل امکان دوباره دستگیری از طریق چین به کره‌جنوبی پناهنده میشه. در مقدمه کتاب توسط ویراستار اطلاعات خوبی راجع به نحوه‌ی جدایی دو کره و اتفاقاتی که افتاد تا کره‌ی شمالی به کشوری که الان هست تبدیل بشه آورده شده. شروع کتاب با صحبت در مورد مادربزرگ سوژه‌ی اصلی شروع میشه که قبل از تشکیل دولت کره‌ی شمالی فعلی وقتی کره جزو مستعمره‌های ژاپن بوده به ژاپن رفته و پس از اتفاقاتی که در کتاب می‌خونیم ازدواج کرده و کسب کاری با شوهرش راه انداخته. توی ژاپن با تفکر چپ و سوسیالیستی آشنا میشه و در نهایت پس از تشکیل دولت کمونیستی کره‌ی شمالی تمام خانواده رو از ژاپن به کره‌ی شمالی می‌بره برای رسیدن به آرزوی بزرگ و آرمان کمونیستی. بعد از برگشت همسرش جزو اعضاء رده بالای دولتی میشه و زندگی خوبی نسبت به عامه‌ی مردم کره‌ی شمالی دارند اما کم‌کم متوجه پوچ بودن امید و آرزوها و آرمانهای خودشون میشن تا اینکه روزی پدربزرگ دیگه به خونه بر نمیگرده و چند روز بعد کل اعضا خانواده به اردوگاه کار اجباری برده میشن و اتفاقات این اردوگاه قسمت اعظم کتابه و در نهایت ازادی، ترس از گرفتاری مجدد و فرار و پناهندگی. من کتابهای زیادی در مورد کره‌ی شمالی و فراریان از اونجا خوندم و کم‌کم تمام اتفاقات داره برام تکرار میشه و جذابیتش رو برام از دست داده، میتونم بگم خیلی از کتابها کمتر از بیست درصد با هم تفاوت دارند و حتی اتفاقات حاشیه‌ای برای جذابیت کتاب بیان نشده. فکر میکنم تنها کتاب متفاوتی که در این موضوع خوندم کتابی بود به اسم «روح‌ گریان من» که کاملا موضوع متفاوت و جالبی داشت.ه