یادداشت نرگس سادات فاضلی

        "اگر حافظه ام یاری کند" 
اولین برخوردِ من با مجموعه جستار بود. 
اگر در شناخت فضای کتاب ها، صبور نبودم، همان ۵۰صفحه اول، نصف و نیمه کتاب را رها میکردم. 
از یک طرف سختیِ ادبیات روسیه، از طرفی هم آشفته بودنِ جستار،از روان بودن متن کم کرده بود. 
جستار اول که درباره خودِ نویسنده بود، بد نبود اما به پایِ جستار دوم و سوم نمی رسد. دوستشان داشتم. روایت زندگیِ آدم ها زیباست.جستار چهارم هم مسائل تخصصیِ ادبیات روس می پردازد. که من تورقی کردم و تمام.
به صورتِ کلی خوب بود.همین.