یادداشت Fati Hassanpour

        با غمی که با خوندن صفحات آخرِ کتاب نشست تو دلم چه کنم؟

مردِ مغرور ؛ چیکار کردی با خودت و نازنینت
امان ازسکوتت، سکوت نابه‌جات قاتلِ نازنين و رویاهات شد.

<<حتی اگر عاشق آدم دیگری هم می‌شدی عیبی نداشت.تو با او خوش و خندان می‌رفتی و من از آن طرف خیابان نگاه تان می‌کردم... همه‌ی اینها هیچ اهمیتی ندارد اگر او فقط یکبار دیگر چشم‌هایش را باز کند!>>