یادداشت عارفه دمیرچی

        باسمه تعالی
«مصطفا را از وقتی دید، یعنی بلافاصله بعد از مسجد، عاشقش شد.آن جا یک دیدن در مسجد داشت، یک عشق و یک شهادت. در آن بین چیزی از  جنس دوستی‌های ساده وجود نداشت، فقط عشق بود و عشق.»
با یه تقریب خوبی سی سال بعد از پایان نوشته شدن کتاب، کتاب رو تموم کردم.
نیمه‌ی اول ارمیا چقدر شیرین بود ولی نیمه‌ی دوم رو نمی‌دونم. ارمیا راست می‌گفت. هیچ‌کس نمی‌تونست درکش کنه. با اینکه نیمه‌ی دوم کتاب رو دوست نداشتم اما هنوز شخصیت ارمیا من رو توی بهت فرو برده.