یادداشت Alireza Yoonesi

        حرف کلی کتاب اینه که انتخاب‌های متوسط و ضعیف زیاد داشتن خیلی بدتر از مجموعه محدودی از انتخاب‌های خوب و متوسطه؛ یا با استدلال‌های جامعه‌شناختی، سیاسی، حتا دینی و روان‌شناختی سعی می‌کنه بر دیدگاهش صحه بگذاره. اگر اشتباه نکنم با اون نقل‌قول اورول توی مزرعه حیوانات (یا حالا شبیهش هست یا خودشه و بنده حضور ذهن ندارم) مدعی می‌شه کمتر بهتر/بیشتر از بیشتره. علی‌ای‌حال دیدگاهی که توی بنده ایجاد کرد این بود که چرا آمار مطالعه‌ام رو توی گودریدز می‌برم بالا صرفا برای مطالعه بیشتر و نه تفکر بیشتر. چرا مثل راهبان و اونچه که دوبلی در باب مطالعه بالای 40 سال می‌گفت (کم اما عمیق) نخونم؟ هرچند دوبلی هم درباره رده سنی من (زیر 25) معتقد بود کمیت بالای مطالعه به کیفیت می‌انجامه. اینجا انگار بسط ایده نویسنده با دیدگاه دوبلی اقتصاددان تعارض داره و کاش درباره برتر بودن هرکدوم از نظرات پژوهش‌های منطقی و علمی روانشناختی وجود داشت و نه استدلال‌های فلسفی. نویسنده سعی می‌کنه عقاید لیبرال و نسبتا چپ‌گرایانه و طبعی خودش رو لابلای سخنانش به مخاطب بقبولونه، هرچند اوایل از کتاب‌های این سبکی اروپایی دلگیر می‌شدم الان دیگه مهم نیست خیلی برام. بالأخره به سراغ خودمون رفتیم، چه بسا مهمترین قسمت خود که فکر باشه هم هست، چرا با شلاق سراغش نریم؟
اساس کتاب اما دقیقا شبیه باقی کتب شبیه به خودش که اروپایی هم هستن خیلی‌هاشون (مثلا کتاب‌های برخمان) بنا رو بر این می‌ذارن که انسان یا بشر ذاتا مهربان، اخلاق‌گرا و مثبته؛ من اما تا امروز عکسش رو دیدم که شاید این مسئله بخاطر کشوری که توش زندگی می‌کنم باشه؛ دلیلش رو که کنار بذاریم، باید بگم در این زمینه بجای ژان ژاک روسو و آيت‌الله شاه‌آبادی، ترجیحاً با تورستین وبلن هم‌نظرم و به قولی 'معتقدم عشق جواب - جواب همه مسائل - هست، ولی محض احتیاط یه اسلحه کمری با خودم دارم'  (انگلیسی: '<a href="https://www.foxnews.com/media/love-answer-own-handgun-case-sen-john-kennedy" target="_blank">Love is the answer, but I own a handgun just in case:' Sen. John Kennedy</a>). 
من از گودریدز برای بررسی و ترک کردن سیر مطالعه خودم استفاده می‌کنم، یعنی ابزاری که منجر می‌شه بيشتر بخونم چون ثبت می‌کنه چقد وقت گذاشتم بصورت کمی و این کمیت منجر به انگیزش درونی می‌شه؛ پس بنظرم ریویوهای بنده رو بیخیال بشید تا رستگار باشید.
پ.ن.: دیدگاه‌های اجتماعی خودداری و اصطلاحاً 'کناره‌گیری'  رو بسیار پسندیدم، و صد البته داستان کیرکگور و سوسن و پرنده.
<a href="https://ganjoor.net/saeb/divan-saeb/ghazalkasa/sh196#bn5" target="_blank">
خوش گفت صائب  که سینه ها را خامشی گنجینه گوهر کند 
</a>

https://taaghche.com/audiobook/114362/