یادداشت شکارچیِ کتاب🕯

        چی بگم به جز این که عاشقش شدم؟! دومین کتابی بود که از سندرسون خوندم و خداوندا! فوق‌العاده بود. به وجد اومدم از این همه زیبایی. اصلا حس می‌کنم توان توصیفش رو ندارم.
شخصیت رائودن رو خیلی دوست داشتم. عاشقش شدم. خیلی منحصر به فرد بود به طوری که فصل‌های از دید هراتن و سارن بود رو می‌خوندم به امید خوندن فصل‌های از دید رائودن. البته فصل‌های سارن رو دوست داشتم ولی از هراتن فراری بودم. کلا شخصیت‌ها خیلی خوب بودن. همه چیز تقریبا توی این کتاب سر جاش بود. ترجمه هم خوب بود و خیلی راحت باهاش ارتباط گرفتم. دنیاپردازی فوق‌العاده. پلات‌هایی که باعث میشه جیغ بزنی.  روند کتاب به قدری لذت‌بخش بود که اصلا متوجه گذر صفحه‌ها نشدم. پایان‌بندیش هم عالییی بود! و این رو هم بگم مفاهیم کتاب هم خیلی زیبا رسونده شد. مفاهیمی که خیلی تأمل‌برانگیز بودن... می‌تونم تا صبح از این کتاب تعریف کنم. ای کاش ادامه داشت. پیشنهاد می‌کنم فقط و فقط بخونیدش!