یادداشت
1402/8/29
3.2
31
دومین کتابی است که از زویا پیرازد میخوانم، سبک روایتش رو دوست داشتم ... توجه خاصش به جزئیات رو .... و خب از برخی از فشارهای پنهان و آشکار که زنان درباره زیبایی و اندام شان مجبور به تحملش هستند ، به خوبی صحبت میکنه مثل چروک پای چشم ها که در واقع از سنی به بعد یکی از طبیعی ترین تغییرات ظاهری زنانه است ، اما در جامعه امروزی جوری به زنان القا میشه که انگار باید از این چروک ها خجالت بکشند، و در رفع ان بکوشند .... این کتاب جز اون کتاب هایی که با ذهن مغشوش و بهم ریخته هم میتونی بری سراغش و با شخصیت ها همرا بشی .... در کل دوستش داشتم ... آبان ۱۴۰۲
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.