یادداشت علیرضا گلرنگیان

        بنگاه معاملاتی «آقای صارم و پسر» به همین اسم باقی ماند، حتّی وقتی که مشخص شد تنها فرزند آقای صارم یک دختر است. پدرش گفته بود: «دختر باشد. فرقش چی؟» کسی که بعد از مرگ پدر باید به تنهایی زندگی خودش و خانواده‌اش را بچرخاند، همین دختر است. مواجهه او با محیط مردانه‌ی بنگاه، خواسته‌های بی‌پایان مادر و دختر و بی‌مسئولیتی شوهر سابق، او را دچار مشکلاتی می‌کند. درست هنگامی که او تصمیم می‌گیرد با ازدواجی مجدّد به اوضاع آشفته‌ی خود سامان بدهد، مخالفت‌ها از همه طرف برمی‌خیزد. او باید انتخاب درستی داشته باشد ولی نمی داند آن انتخاب کدام است؟ نزدیکانش را راضی نگه دارد، یا خودش را؟