یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        مارتین گی‌فورد نویسنده کتاب "مرد با شال آبی" که منتقد و کیوریتور هم هست، در این کتاب تجربه خود را از مدل شدن برای یکی از‌ چهره‌نگاری‌های لوسین فروید نقاش آلمانی به رشته تحریر در آورده. گی‌فورد کیوریتور نمایشگاه "پرتره‌های کانستابل" در "نشنال پرتره گالری" لندن بود. وی در حا حاضر منتقد ارشد بلومبرگ‌نیوز است.
رابطه فروید و گی‌فورد رابطه‌ای ده ساله و قدیمی است.‌ این دو سال‌ها با هم به رستوران، گالری و کنسرت رفته‌اند. اما در یک بعدازظهر هنگام صرف چای این رابطه به نقطه عطف خود می‌رسد. زمانیکه گی‌فورد به فروید می‌گوید اگر بخواهد نقاشی او را بکشد، می‌تواند برای اینکه مدلش شود زمان بگذارد. خودش می‌گوید اولین دلیلش برای این پیشنهاد خواسته معمول هر مدل پرتره بود: اعلام وجود خود. دلیل دیگرش حال ناخوشش بود که با مدل شدن می‌توانست از آن احوالات دور شود. اما به نظر می‌آید دلیل اصلی او کنجکاویش برای تماشای روند خلق یک پرتره بوده‌ است و احتمالا خلق پرتره‌ای از فروید با استفاده از کلمات.
گی‌فورد در این کتاب همسو با احساس و تجربه‌اش از مدل شدن ما را به استودیوی این نقاش بزرگ معاصر می‌برد. بین این دو در خیابان، رستوران و استودیو حرف‌های بسیاری رد و بدل می‌شود. این دیالوگ‌ها و نظرات فروید درباره پابلو پیکاسو، فرانسیس بیکن و برخی نویسندگان و همچنین پدربزرگش زیگموند فروید ما را به تکنیک، اندیشه‌ها و روان لوسین فروید بسیار نزدیک می‌کند.