یادداشت tahoora🦋
1404/4/10
هفتاد و سومین نفر پارسال محرم بود که فهمیدم روضه واقعی برای من کلمات هستند. من با دیدن و شنیدن روایتها و صدای قلمهاست که چشمانم را میبندم و ناگهان در زیر تیغ آفتاب و وسط میدان کربلا هستم. این نمایشنامه صوتی هم زیبا بود...زیبا. طرماح شاید خیلی از ما باشیم و تنها با یک انتخاب و تصمیم، باری از حسرت را تا پایان عمرمان که حتی شاید تا ابد به دوش بکشیم. اینجاست که دعوا بر سر اولویت است معنا پیدا میکند. این اثر در عین کوتاهی قلم زیبایی داشت از آقای حجازی، صدای عالی و رسا داشت مخصوصا شهاب حسینی و موسیقی پس زمینه اثر بینظیر بود... یک شب محرم را با این روضه کوچک یک ساعته مهمان باشید. کتاب بیست و یک.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.