یادداشت زهراءالسادات عمرانی

        فکر می‌کنم این کتاب رو با دو حالت میشه خوند: باتوقع و بی‌توقع! من کتاب رو قبل از معروف شدنش و مسابقه کتابخوانی و... خوندم. بی‌توقع! ببینید، تلاویو سقوط کرد رمان نیست. حتی داستان هم نیست. یه رویاست که بدون جزئيات، بدون شخصیت‌پردازی و بدون پیچیدگی روایت شده. یه قصه‌‌ست. قصه‌ی پسر فلسطینی به اسم یاسر، که از دوست دوران کودکیش جدا میشه. وقتی بزرگ شد به مقاومت می‌پیونده و فلسطین رو آزاد میکنه.
چیزی که خیلی دوست داشتم، مقدمه‌ی فصل‌ها بود. چون اول هر فصل چند خطی درباره‌ی یکی از دروازه‌های بیت‌المقدس نوشته.
اگه با توقع سراغ کتاب میاید فیتیله‌ی توقع رو پایین بکشید و خودتون رو برای خوندن یه قصه آماده کنین. شما به هیچ وجه با یه رمان سر و کار ندارین!