یادداشت امیررضا واقعی

        بسمه تعالی
کتاب حاصل نوشتار/مصاحبه/سخنرانی‌هایی از آقای وحید جلیلی است
اما دقیقا شهدا برای چه جنگیدند؟ می‌خواستند فقط وجود این نظام را تضمین کنند ولو ماهیتش تغییر کند؟
کتاب بر چند نکته دست گذاشته:
۱) جنگ سرداریزه:
جنگ ما فقط جنگ سردار باکری و همت نبود بلکه جنگ تک تک آن بسیجی‌های نوجوانی چون فهمیده بود این‌که دیگرانی جنگشان را فقط از سردارها روایت می‌کنند ما جنگمان را این‌گونه نباید روایت کنیم 
۲)فروکاست شهدا:
شهدا فقط برای حفظ «وجود» نظام شهید شدند؟ یا به دنبال حفظ «ماهیت» نظام نظام هم بودند؟ شهدایی که از منافع مشروع خود گذشتند از منافع نامشروع دیگران و با آن مقابله نمی‌نمودند؟ درست است شهدا را فقط  برای حجاب و نگاه آن برادر و خواهر خرج کنیم و از آن‌ها در برابر تبعیض و رشا و ارتشا استفاده ننماییم؟ شهید را چرا این‌گونه روایت کنیم که نماز شب می‌خواند و  از درگیری‌شان با رئیس فلان اداره و اخراج وی روایت نکنیم؟
در مورد ۲ و ۳ شاید شباهت‌هایی بین این کتاب و کتاب شخم در مزرعه که مربوط به پس از این کتاب است یافت شود
۳)روایت مردمی دفاع مقدس: در دفاع مقدس بخش عظیمی از جنگنده‌ها همین مردم بودند حال این‌ها همانطور که آن‌زمان بسیجی‌گونه  رفتند باید خود مردم آن را 
۴)جنگ یک وجبی: در جنگ یک وجب هم از ایران عزیز ما کم نشد اما این تمام واقعیت جنگ نیست حتی مهم‌ترین واقعیت آن هم نیست این جنگ حیات طیبه دنیایی بود که در آخرت نتیجه‌اش معلوم خواهد بود  ادامه آن هم باید يک حیات طیبه دنیایی باشد جنگ آن ماجرای خلسه‌آوری که حتی مختلسین حاضرند زکات اختلاسشان را  بدون آسیب خوردن به منافعشان در راهش خرج کنند نیست
۴) نباید با یاد شهدا صرفا خود را به زمان جنگ ببریم؛ باید جنگ را به امروز آورده نگذاریم شهدای ما چنانکه کربلا را تحریف کردند تحریف شوند و دوباره شهید شوند البته از نظر مولف شده‌اند؛
۵) مخالفت با دیدگاه بعضی امنیتی ها و نظامی ها که می‌خواهند جامعه همیشه در شرایط بحرانی جلوه کند تا با شرایط خاص، استفاده‌های خاص رخ دهد
۶) نکات دیگری که حوصله‌ام نکشید بنویسم اما مفید می‌دانم‌شان بعضا
جنگ نباید مرده باشد باید دفاع ما شهیدی باشد که خونش در هر تپش قلب به تمام جامعه برسد جنگ آن واقعه هشت ساله که گذشت نبود جنگ آن گذشت از منافع مشروع خود بود جنگی که بخواهد حادثه باشد و به درد جامعه امروز نخورد و دوباره شهید شود و حتی مختلسین داخلی و  استکبارگران خارجی منافع خود را در ضرر آن نبینند شاید بازشهادت آرمان‌ها باشد نباید دلیرانه جنگ تماشا کنیم
امام رضوان الله علیه فرمودند:
《[...] شهادت در راه خدا مسئله‌ای نیست که بشود با پیروزی یا شکست در صحنه‌های نبرد مقایسه شود. مقام شهادت، خود اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنویت است. نباید شهادت را تا این اندازه به سقوط بکشانیم که بگوییم در عوض شهادت فرزندان اسلام تنها خرمشهر و یا شهرهای دیگر آزاد شد. [...] ما می‌گوییم تا شرک و کفر هست، مبارزه هست. و تا مبارزه هست، ما هستیم.[...]
امروز روز هدایت نسلهای آینده است. کمربندهاتان را ببندید که هیچ چیز تغییر نکرده است. امروز روزی است که خدا اینگونه خواسته است. و دیروز خدا آنگونه خواسته بود. و فردا ان شاء الله روز پیروزی جنود حق خواهد بود. 》