یادداشت سورینام

        رمان با همون کلیشه سنتی "ناموس" سعی در منطقی سازی یا منطقی جلو دادن قتل ها دارد. در این رمان مرد ها خود نقش محکمه را بازی می‌کنند و تنها حکم آنها قتل است.
اگر از پیچیدگی روایت بگذریم که به نظرم می‌تونست خیلی ساده تر بیان بشه، شخصیت پردازی سایر شخصیت ها به جز شخصیت دکتر بسیار ضعیف است و در نتیجه آن باعث فراموشی سریع نام ها و ارتباط داستانی شخصیت های فرعی می‌شود.