یادداشت راضیه بابایی

        شرجیِ دریای جنوب

مجموعه داستانی آمیخته به بوی ادویه‌ها از مریم منوچهری است. او اصالتا جنوبی است و اتمسفر آنجا را خوب بلد است.
۸ داستان با پیرنگ عشق و علاقه ،بدون اینکه گرفتار کلیشه‌ شوند. آدم‌هایی که خواسته و ناخواسته درگیر فراق شده‌اند:

زنی که شوهر و فرزند را رها می‌کند،
مردی که خودکشی می‌کند، 
زنی که آرزوی پدرش سبب می‌شود عشق را انکار کند،
مرگ فرزندی که یگانه امید مادر است
 و دختری که رویای پدربزرگ را عملی‌ می‌کند ...

از بین این داستان‌ها، آمیخته به بوی ادویه ها پیچیده است، ابهام دارد و به راحتی نمی‌شود دل به کار داد و ماجرا را فهمید. تکه‌های سیاسی به بهار عربی مصر و وقایع سال ۸۸ ایران در داستان گنجانده شده است. راوی داستان دونفر‌ اند و در پایان داستان سوالاتی در ذهن خواننده بدون جواب می‌ماند.

 ولی خط اصلی بقیه آثار قابل فهم است و سوژه‌های جذابی دارد.نویسنده چند واقعه را در اقلیم خاص جنوب با لحنی دلپذیر، بومی و آهنگین روایت کرده است.

 داستان لنج ابوفواد نمونه بسیار خوبی از داستان شخصیت است و از آن دست داستان‌هاست که فراموش نمی‌کنم.

دیالوگها و فضاسازی‌ها قوی هستند. تعابیر ادبی بکری در داستان‌ها به کار رفته است. جنسیت در دو داستان نقش کلیدی دارد. (تک دختری بین تعداد زیادی پسر و یا  سرنوشت ششمین دختر یک پدر از آن جمله است)
دیالوگها بومی هستند ولی در یک داستان علاوه بر دیالوگها ،راوی هم لهجه دارد که این ویژگی کار را دلچسب کرده است.(تا جایی که یادم مانده در یک داستان راوی تمام و کمال لهجه دارد . ولی ممکن است رگه‌هایی از لهجه در روایت سایر داستان‌ها باشد)

کتاب ارزش ادبی خوبی دارد ولی از نظر محتوایی چندان مورد پسند نبود.
 مخاطب؛ هنرجویان بزرگسال نویسندگی و علاقه‌مندان به ادبیات داستانی ایرانی

#آمیخته_به_بوی_ادویه‌ها
#مریم_منوچهری
#نشر_ثالث

https://eitaa.com/vazhband