یادداشت زهرا نقوی

        سال هشتاد و پنج برای اولین بار کلمه "پرنده نگری" (birdwatching) به گوشم خورد. دانشجوی سال آخر ریاضی محض دانشگاه الزهرا بودم که پوستر برگزاری کارگاه پرنده‌نگری را دیدم و فوری ثبت نام کردم. استاد محترم کارگاه پرویز بختیاری بودند (نویسنده همین مجموعه که یک تنه پرنده‌نگری را در ایران به وجود آورده‌اند.)  چه لذتی از کلاس‌ها بردم خدا می‌داند. بعد از کارگاه یک تور دو روزه به میانکاله هم بود؛ برای دیدن فلامینگوهای مهاجر. وسط‌های آذر بود. تور پنجشنبه و جمعه بود و من شنبه امتحان میان‌ترم جبر۳ داشتم . کل مسیر رفت در اتوبوس جزوه جبر می‌خواندم. وای از آن روزها. از آن زمان تا همین حالا همیشه راه که می‌روم سرم به آسمان است که پرنده ببینم و در همین تهران چقدر پرنده دیده‌ام.  مثلا دارکوب و طوطی. 

این سری کتاب‌ها برای من به همین دلایل بسیار عزیزند. این روزها با پسر سه ساله‌ام چندباره می‌خوانیم و هر دو لذت می‌بریم. پیشنهاد می‌کنم حتما کتاب‌ها را ببینید و شما هم تبدیل به پرنده‌نگر‌های آماتور شوید. 

پی‌نوشت: دوستی به حق تذکر دادند که چیزی درباره خود کتاب ننوشتم. بهتر دیدم چند نکته اضافه کنم. کتاب در اصل شامل عکس‌های پرندگان  است که بیشتر هم توسط خود آقای بختیاری گرفته شده. برای خود من جالب بود که کیفیت برخی از عکس‌ها خوب نیست احتمالا به این دلیل که عکس‌ها در طی سال‌ها گرفته شده و گاهی دوربین حرفه‌ای در دسترس نبوده است. علاوه بر عکس‌ها که قریب به اتفاق مربوط به پرندگان ایران است، اطلاعات بسیار جالب دیگری در کتاب قابل استفاده است. از جمله اسم و عکس مهمترین پرنده‌نگر‌های دنیا  که هر کدام بیشتر از نه هزار پرنده دیده‌اند. سیر تکاملی پرندگان و صد البته اطلاعات بسیار زیادی برای آموزش پرنده‌نگری و پراکندگی پرندگان ایران، بیشتر مختص نوجوانان...