یادداشت مریم علویان

                این کتاب شامل جستارهایی از مکان‌ها و نامکان‌هایی بود که در آن‌ها فکر می‌کنیم! این چیزی است که من ماه‌ها و شاید سال‌هاست درگیرش هستم. جاهای فکر کردن، مکان‌هایی که در آن‌ها به ایده می‌رسم، مکان‌هایی که نوشتن در آن‌ها برایم گواراتر است و اصلا این‌که پیش چه کسانی راحتم فکرکنم یا نیستم و البته اختلال همیشگی وقت تمرکز کردنم که زمان نوشتن و فکر کردن، نزدیک بودن به دیگران، انگار روی سیگنال‌های ذهنم نویز سوار می‌کند، فقط بخشی از دغدغه‌های من درمورد "مکان و نامکان فکرکردن" هستند. در همین راستا، تعدادی از جستارهای کتاب را در آغوش کشیدم چون بسیار به من نزدیک بودند و بخشی از ناآرامی‌هایم درمورد اندیشیدن را سامان دادند. تعدادی از آن‌ها به نظرم معمولی‌تر بود و فقط می‌توانستم درک کنم که موافقشان هستم ولی چیز بیش‌تری برایم نداشتند. جستارهای هفتم و هشتم به نظرم متفاوت‌تر بودند و گاهی در بعضی مفاهیم برایم خیلی جالب و گاهی کش‌دار و ملال‌آور بودند.
در صفحه‌ی اینستاگرام خانم ملک‌مرزبان، دیدم که درمورد این کتاب لایو می‌گذارند. تماشای آن لایوها هم لذت‌بخش بود.