یادداشت هدی اسکندری

        بی کتابی، رمانی است تخصصی.
از پشت شیشه‌های رنگی کتاب می‌توان نویسنده را دید که روزها و ماه‌ها پژوهش کرده، خوانده، دیده و شنیده. 
گره‌ها به خوبی برهم زنجیر و بریده‌های کتاب به زیبایی در بین متون کولاژ شده است.
درون‌مایه همراه با جریان داستان جاریست و در انتها سر از آب بیرون می‌آورد.
دنیای خلق شده با توصیف‌های محشر و نثر و واژگان عجیب سفری در دل تاریخ است به زمان غارت فرهنگ و سرمایه. همراه با شخصیتی که عاشق و خوره‌ی جسم کتاب است و از روح و معنا به دور. 
گاه از توصیف‌ها آزرده می‌شویم، گاه از تاریخ، گاه از آدم‌ها. و این آزار را به جان می‌خریم تا ملاقات با خود ضحاک.