یادداشت زهرا منظمی مطلق
1401/5/18
4.3
30
خوب بالاخره اومدم تا درباره مومو حرف بزنم. راستش اولین بار اسم کتاب را از خانم توکلی شنیدم یا درواقع دیدم. اولین چیزی که در ذهنم تداعی شد ، مومو شخصیت ترسناک واتس اپ بود 😱 واصلا جذب کتاب نشدم. چندماهی گذشت تا اینکه تعریف کتاب رو بیشتر شنیدم 😍 آنقدر تعریف کردن تا به خوندنش مصمم شدم. کتاب رو شروع کردم… میشائیل انده قلم جذاب و محسور کننده ای داره و از همون ابتدا میون کلمات کتاب غرق شدم. انگار که موضوع کتاب گمشده ی این روز های من بود… *زمان* و من کتاب را جرعه جرعه نوشیدم… از همون صفحات اول تعریف مومو برام جالب بود… *کاری که موموی کوچک بهتر از هر کسی بلد بود: گوش دادن به حرف دیگران بود. شاید بعضی از خوانندگان فکر کنند، خب اینکه چیز مهمی نیست، هر کسی می تواند گوش بدهد. ولی تصورشان اشتباه است. چون گوش دادن واقعی فقط از تعداد کمی از آدم ها بر می آید. و مومو در گوش دادن راستی راستی بی نظیر بود و کسی نمی توانست به گرد پایش برسد. مومو طوری با دقت گوش می داد که در ذهن آدم های احمق و نادان هم یکهویی فکرهای زیرکانهای جرقه می زد. نه اینکه مومو چیزی گفته یا سؤالی کرده باشد و این طوری طرف را به فکر انداخته باشد. نه. مومو فقط می نشست و سراپا گوش می شد، با تمام وجودش گوش می داد. در آن حال با چشم های درشت و سیاهش زل می زد به آدم. و آدم يكهو احساس می کرد که به فکرهای جالبی دست پیدا کرده است. فکرهایی که همیشه در مغزش بوده اند و او تا آن موقع از وجودشان بی خبر بوده ... مومو طوری گوش می داد که آدم های دودل و نا امید یکهو دقیق می دانستند چه می خواهند و باید دنبال چه باشند. یا مثلا خجالتیها و ترسوها یکهویی احساس می کردند با شهامت و نترس شده اند….* بعد از این صفحات حس کردم چقدر با مومو فرق دارم و چقدر مومو شدن سخته 😅 روز بعد از شروع کتاب مهمان دوستی بودم که در شرایط سختی از زندگی قرار گرفته بود… خیلی سعی کردم مومو باشم هرچند من کجا مومو کجا 😁 . . . هرچی بیشتر با کتاب پیش میرفتم حس میکردم داستان مومو گمشده زندگی امروز همه ماست… حتی شاید شهر ما هم اسیر دزدان زمان شده و ما بی خبریم... حس کردم دزدان زمان چقدر به من نزدیک اند حس کردم مدتهاست دلم برای خیلی کارها تنگ شده اما وقت ندارم وچرا وقت ندارم؟ نکند دزدان زمان با من هم قرارداد امضا کرده اند؟ 🤔😱 حالا مومو باید دوستانش را نجات دهد چون دزدان زمان شهر را تسخیر کرده اند... پی نوشت۱؛ مومو رمان کتاب کودکه ولی قابلیت استفاده برای ۹تا ۹۹ سال داره😉 و من دوست دارم به خیلی ها بدم که بخونن .قشنگ میشه در کتاب غرق شد و باهاش خیال پردازی کرد و کنارش به مفاهیم عمیقش فکر کرد. راستی مومو صوتی رو هم فیدیبو داره...
(0/1000)
نظرات
1402/1/7
واقعا همینطوره. کسی رو ندیدم کتاب رو نپسنده. همین الان هم دلم براش تنگ شد.
0
1402/1/8
من عااااشق این کتابم 😍😍😍 بعد زهرا من هم دوست داشتم مومو بشم 😅 هم بپو 😍😍😍 خدایا چقدر من این شخصیت رو دوست دارم! اصلا بهش فکر میکنم روحم شاد میشه 😍 فقط زهرا ای کاش میتونستی داستان بیپایان رو هم بخونی... اونم خییییلی خوبه... به نظرم باید برم خودم با انتشاراتش صحبت کنم ببینم چرا دیگه تجدید چاپش نمیکنن ☹️
0
1402/1/5
0