یادداشت Saba
1404/7/5 - 15:29
سیبی و دو آینه! وقتی کتاب رو شروع کردم معنای این عبارت ذهنم رو مشغول کرده بود و وقتی تعبیر و توضیح نویسنده رو خوندم به بهترین نحو ممکن درکش کردم سیبی رو تصور کنین که بین دو آینه قرار گرفته و آینه ها از جهات مختلف تصویر اون سیب رو بازتاب میدن. این دقیقا تعریف توحیده. تمام آنچه در عالم می بینیم تجلی خداست.خدا یکی ست و تجلی ها بی نهایت،مشابه یا غیر مشابه. از تمام کتاب شاید اون بخش هایی که کلام خود قاسم هاشمی نژاد بود رو بیشتر دوست داشتم.برام جذاب بود که شخصی اینقدر زیبا و با چنین نگاه موشکافانه ای زندگی عرفا و دلیل تفاوت در راه و مسلک شون رو شرح بده. اینجا بود که درک کردم وجود هر عارف مثل یک ظرفه.و وقتی نور معرفت به این ظرف می تابه عارف با توجه به ظرف وجودش این نور رو بازتاب میده و این عشق الهی شکل ظرف رو میگیره.به همین دلیله که در روش عرفا تفاوت هایی وجود داره اما مسیر همیشه یکیه.مسیر توحید. نویسنده تعداد زیادی از معروف ترین عرفا رو انتخاب کرده و در هر بخش کتاب به یکی از اونها، جملات و گزیده ها و حکایات مربوط بهش پرداخته. از ابوسعید ابوالخیر گرفته تا معروف کرخی از جنید و رابعه گرفته تا شمس و مولانا و همین برای دریافت اینکه چقدر این اثر پربار و با معناست کافیه. ما عادت داشتیم حکایات عارفانه رو هر چند وقت به صورت بریده بریده از این ور اون ور بشنویم اما این کتاب گنجی هست که بهترین این حکایات و گزیده ها رو در خودش جمع کرده. قلم و نوشتار قدری سخت بود اما طوری نبود که نشه درک کرد.با وجود پیچیدگی من همراه شدم و لذت بردم و هر وقت کتاب رو برداشتم حداقل پنجاه صفحه بی وقفه خوندم و بهرهمند شدم. پیشنهاد میکنم بخونین به عنوان یک اثر پربار و از مشاهده تفاوت ها و شباهت های عارفان فرهمند لذت ببرید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.