یادداشت فاطمه پهلوان علی عسکری

اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه: خاطرات خبرنگار عرب از سفر سال 1996 به شهرهای صهیونیست نشین و مسلمان نشین فلسطین اشغالی
        این کتاب رو به واسطه ی یک مسابقه ی کتابخوانی خواندم 
نکته ای که من رو جذب کرد این بود که این کتاب از زبان یک خبرنگار مصری که مزه ی جنگ با صهیونیست ها رو چشیده ولی به دنبال صلح بین فلسطین و اسرائیل است یعنی این دو بیان در کنار هم دو کشور مستقل تشکیل بدن( البته بدیهی است که اسرائیل کشور نیست بلکه رژیمی است که فلسطین را غصب کرده) و هر کسی که در مورد صهیونیست مطالعه کرده باشه می‌دونه این صلح ظاهری است برای اینکه حرف ام رو متوجه بشید بزارید یک نقل قول از کتاب رو بگم:
پیش خودشون گفتن (اسرائیلی ها) بیایم این زمین مخروبه رو بکنیم یک زندان بزرگ ، کلید زندان رو هم تحویل حکومت خودگردان بدیم . می تونیم از این فرصت هم در سطح جهان استفاده کنیم و خودمون رو طرفدار صلح نشان دهیم.
و اسرائیل با دادن حکومت خودگردان مانند نمونه بارز  مثال معروف که میگه خودم بلایی رو سر خودم می آورم که دشمن همون بلا رو سرم نیاره

پ.ن: البته این کتاب مال سفر سال ۱۹۹۶ آقای عاطف حزین است و الان سال ۲۰۲۴ هستیم و طبعا تو این سال ها اتفاقات زیادی افتاده و شاید اطلاعات این کتاب به اندازه کافی نشان دهنده ی وضع فلسطین نباشه
      
5

9

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.