یادداشت Daniel

         اولین کتابی بود که از استیون کینگ خوندم.

خیلی برام عجیب بود که چطور با چندتا کلمه میتونه ترس رو بندازه تو جونت! یا مثلاً با یه جمله ساده، یه فضایی میسازه که حس میکنی خودت اونجایی و داری همهچیز رو با چشمان خودت میبینی.

فکر کنم همینه که فیلمایی که از کتاباش میسازن، اکثراً تو ساختن اون حسِ خاص شکست میخورن. چون واقعاً کار سختیه که همون حالوهوایی رو که کینگ با کلماتش ایجاد میکنه، توی تصویر نشون بدی.