یادداشت رزیِ رادیو سکوت ؛

        من متاسفانه پادکست این کتاب رو گوش دادم و نسخه چاپی‌ش رو مطالعه نکردم و نمی‌تونم با پادکست‌ کتاب‌ها کلا ارتباط خوبی برقرار کنم و حادثه‌ها و خصوصا اسم‌هارو متداول یادم میره.
یادمه وقتی فیلمش رو دیدم به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم؛ دو بار دوبله از طریق تلویزیون و یه بار زبان اصلیش رو دیدم. داستان، چه در قالب فیلم و چه در قالب کتاب، فوق‌العاده قوی و معرکه بود.

من به شخصیت فرعی‌ای می‌پردازم، که به نظرم شجاع‌ترین شخصیت داستان بود: دوست صمیمی آگی (همونطور که گفتم اسمارو یادم نمی‌مونه) من فکر می‌کنم اکثر ما در مواجه با آدم‌هایی که عادی نیستن اون پسری هستیم که آگی رو اذیت می‌کرد و باید از این جایگاه به مقام دوست صمیمی آگی برسیم. دوست آگی با اون اکیپ خفن مدرسه در افتاد خلاف نفس درونیش، هرچند یه بار در مقابلش سست شد. اون شجاعت رو برگردوندنِ از حرف‌ها و شایعات تکراری مردم و اطرافیانش رو داشت، شجاعت اینکه با دید خودش به قضیه نگاه کنه. اون لبه‌ی مرز «خوب بودن» و «بد بودن» ایستاده بود و با شجاعت به سمت مورد اول رفت. دوستی و معرفتی که داشت ستودنی بود، نویسنده اون احساس «عذاب‌وجدان»  ِ  انسانی رو کاملا توی این کارکتر به تصویر کشید، عذاب وجدانی که همه‌ی آدما دارنش حتی اون پسری که آگی رو اذیت می‌کرد. و چقدر خوب که نویسنده اون معصومیت بچه‌هارو حفظ کرد؛ و همه‌ی شخصیت‌هارو کاملا قابل باور ساخت.
شخصیت ویا ملاحظه‌کار ترین شخصیت داستان بود؛ از خود گذشته و بی‌گناه. انقدر نویسنده زیبا به تصویر کشیده بودش که کاملا شرایط ویا رو خوننده درک می‌کرد؛ با گوشت و خونش. ویا دختر واقعا قربانی شده‌ای بود، انتظاراتی که ازش میرفت و نادیده گرفتن این موضوع که خود ویا هم ممکنه اشتباه کنه و نیاز به توجه داره توسط خانواده‌ش که البته! اون‌ها هم خیلی تقصیردار نبودن و صرفا در موقعیتی قرار گرفته بودن که غیرعادی بود، واقعا تلنگر خوبی برای خانواده‌ها بود.

در کل اگه بخوام خیلی به کارکترها بپردازم؛ سخن طول و دراز خواهد شد. 
این کتاب اهمیت انسانیت، دوستی، وفاداری، از خودگذشتگی، شجاعت، و دید مردم روی زندگی و خیلی چیزهای دیگه رو کاملا و به خوبی نمایش میده و برای خواننده روشن می‌کنه؛ طوری که خواننده در هر سنی که باشه با کتاب وفق پیدا می‌کنه و کاملا تحتِ تاثیرش قرار می‌گیره و این واقعا عالیه و قوی بودنِ قلم نویسنده رو نشون میده .
نویسنده به ابعاد مختلف کتاب می‌پردازه، به شخصیت‌های مختلف کتاب و قطعا این یکی از نقاط قوتشه. اینکه کاملا واضح و با ظرافت، دیدگاه‌های آدم‌های مختلف و در شرایطی متفاوت رو به نمایش بذاره و خواننده رو به فکر فرو ببره که اون نزدیک و شبیه به کدوم شخصیته؟ و همچنین باعث بشه گاردها نسبت به کارکترها پایین بیاد و «درک» بشن. و این قطعا تاثیر بسزایی توی درک اطرافیان خودمون داره! اینکه احساسات و شرایطشون رو بسنجیم و بعد قضاوت کنیم .

خوشحالم این کتاب رو شنیدم و متاسفم که نسخه چاپیش رو نگرفتم. اگر والد هستین لطفا برای فرزاندانتون فارغ از سنی که دارن این کتاب رو بخونید یا فیلمش رو بذارید . 

از نویسنده کتاب واقعا ممنونم که به این قشر خاص و ظریف جوامع اشاره کرد، به فرزاندان دیگری که در جایگاه خواهر یا برادر این افراد قرار دارن و قربانی میشن اشاره کرد، به کودکان معصومی که در مواجه این آدم‌های عزیز قرار می‌گیرن و احساسات مختلف رو در ابعاد و زوایای مختلفشون اشاره کرد، به آدم‌هایی که حتی به این آدم‌ها حسودی می‌کنن و قربانی طلاقن اشاره کرد، به مادرپدرهای فداکار اشاره کرد، به ترحمی که براشون بیشتر آزار هست و آزارهای دیگه که این انسان‌های عزیز خصوصا کودک در معرضشون قرار می‌گیرن اشاره کرد؛ و اهمیت تمام این آدم‌ها و موضوعات رو کاملا رسوند، از پالاسیو ممنونم .

امیدوارم این کتاب تلنگری برای همه‌ی ما باشه برای درک کردن و پاک کردن او ترحمِ بیجا، تلنگری باشه که آدم‌هارو فارغ از ظواهرشون قضاوت کنیم، و تلاش کنیم «درک» کنیم جای یه تماشاچیِ بیرون گودال که فقط بلده زخمِ زبون بزنه، تلنگری باشه برای اینکه کمک کنیم این آدم‌ها احساس «غیرعادی» بودن نداشته باشن و لااقل کمتر حسش کنن، و در نهایت نشون بدیم که همه‌شون قهرمان‌های واقعی هستن؛ افرادی مثلِ دوست آگی، ویا و دوستِ ویا، خودِ آگی ...