یادداشت محدثه ز

        تو با ما چه میکنی عباس معروفی!
تماما مخصوص، تماما مخصوص عباس معروفی است!
عباس معروفی سبک خاص خودشو داره، توی همه کتابایی من تا الان ازش خوندم، یه سردی و غم عجیبی حس میشه و با همین تم شما عشق و جنون و... رو به سبک عباس معروفی عمیقا تجربه میکنید.
کتاب طبق معمول نثر شیوا و گیرایی داشت.
سه تا ویژگی تماما مخصوص کتاب:
۱.فلش بک زدن های درست و به موقع!
۲.این که با هر چیز تموم میشد با همون شروع میشد، میشه گفت کلید واژه ابتدا و انتهای فصلها یکی بود!
۳.آمیختن رویا و خیال. این که تو نمیدونستی الان واقعیته یا تراوشات ذهن آشفته عباس ایرانی!
به نظرم کتاب به دو بخش تقسیم میشد، بخش اول و اعظم آن شامل زندگی راوی (تبعید و مهاجرت/ آینده و گذشته/ و البته زندگی عشقی) و بخش دوم که به نظرم یه خرده افت داشت شامل فصلها آخر کتاب بود مبیّن اوهام، جنون نویسنده بود.
پ.ن۱: سال بلوا و سمفونی مردگان دوست داشتنی تر بودند.
پ.ن۲: پیکر فرهاد و فریدون سه پسر داشت در اسرع وقت مطالعه خواهد شد