یادداشت
1403/9/20
شخصیت اول داستان یک حالت پوچی گرایانه و بی اهمیتی نسبت به همه چی داره و انگیزه خاصی برای زندگی نداره و فقط میگذرونه. به دوروبرش نگاه میکنه ببینه کی رفت کی اومد و وی شد اما خودش حرکت خاصی نمیکنه و بی هدفیش مشخصه. کتاب میخواد بی انگیزگی و بی هدفی انسان مدرن رو نشون بده اما چون برای نشون دادنش مجبوره خیلی از روزمرگی ها و کارای بی هدف شخصیت اول بنویسه که اینقدر کاراش بی هدف و الکی هستن خیلی جاها برای خواننده حوصله سربر میشه. داستان طوری نیست که انتظار داشته باشی اتفاق خاصی بیفته و روند داستان عوض بشه و فقط روزمرگی ها و بی هدف بودن شخصیت اول رو نشون میده. کتابی که میشه بهش گفت داستان فلسفی از پوچی و بی هدفی انسان مدرن.
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.