یادداشت رضا صالحی

        داستان تر و تمیز و بدونِ شاخ و برگ اضافه بود؛ ولی برای من نکتهٔ عمیق یا قابل تأمّلی نداشت. شاید چون به مسائلش قبلاً فکر کرده بودم. شاید هم چون بیشتر توان نویسنده برای فضاسازی رفته بود و محتوا نسبت به فضایی که می‌ساخت، کم بود. شاید برخی از تصاویری که نویسنده ساخته بود، اگر نمی‌بود هم به داستان لطمه‌ای نمی‌خورد.
در کل به نظرم چیز دندون‌گیری نبود و صرفاً جالب بود، همین.