یادداشت زهرا باغبانی

                حقیقتا قلم نویسنده نسبت به دوتا کتاب قبلی و مخصوصا کتاب اول پیشرفت چشمگیری داشت.
و خیلی از نواقص و فانتزی هارو معقولانه درست کرده بود.
واقعا غیر قابل پیش بینی و جذاب بود‌.
فقط چیزی که اذیتم میکنه این بود که چرا سراسر کتاب نا امیدی موج میزنه.
چرا یه کم امید و القا نمیکنه.
و همش از نیروهای نظامی جانب داری میکنه و تحلیل شبهات.
نه اینکه بد باشه اما مستقیم گفتنش حس جالبی به خواننده نمیده برای من که اینجور بود.
مورد بعدی هم اینکه کاش از گفتن مداوم مریضی و بیماری شخصیت دست برداره.
بعد از چند ماه هنوز از خواب بیدار میشه زخم گردنش درد میکنه.
یه کم جالب نبود این قضیه که توی هر سه کتاب هم تکرار میشد.
یکی از نقاط قوت دیگه اش هم این بود که مشخص بود واقعا مطالعه و پژوهش درباره لبنان و اسرائیل انجام شده و پانویس ها واقعا عالی بودن‌
ولی با همه ی خوب و بدی های کتاب خوندنش لذت بخش بود، فقط کاش امید در اون بیشتر دیده میشد‌.