یادداشت افشین

        دوست داشتنی بود، یک سهل ممتنع. روایت ساده ای داشت اما دست روی هر چیزی که گذاشته بود از سطح یک فرد تا سطح یک جامعه قابل بسط بود. زندگیمان را، روزمرگی ها و دغدغه هایمان را به سخره گرفته بود. اما بین همان ها هم برایمان ارزش خلق می کرد.