یادداشت الهام نظری

        این کتاب  از اون روایت هایی بود که چسبید. بعد عقیق ِ شهید خرازی  حسابی  تو الگو پذیری های فرهنگی  دلم ،گردو خاک به پا کرد و بعدش غبطه خوردم که چقدر امثال داداش مصطفی های ما کم هستن که کار فرهنگی کنن و برای نوجوون ها وقت قائل بشن و بهش هویت بدن  .حتی دلم نمیاد به کتاب نقد کنم و  در این حد که اگه نقدی هم داشتم ،یادم رفته .  یه سطحی از در هم امیختگی روایت و جستار تو متن کتاب هست که باهاش حس گرفتم وخیلی  قشنگه ،نمیدونم از روایت کدوم بخشش بنویسم  ولی همینقدر بگم که  بعد خوندنش ،یه گروه جهادی با اسمشون تاسیس کردیم و با رفقام  یه تعداد بچه گربه  رو  دور خودمون  جمع کردیم ...
این شهید یکی از بهترین جوانان ایرانیه.
بعد ازخوندن کتاب  ،بارها به این فکر کردم که اگه شهید صدر زاده تو دنیای  هفت اکتبر به بعد هم  زندگی می کرد، چیکار می کرد،قاچاقی هم شده خودشو می رسوند به فلسطین ؟