یادداشت امیرحسین اشتری

        چه داستانی عجب نمایشی!
همیشه بدلیل اینکه  داستان های اسطوره ای یونانی پیچیدگی خاصی داشت برام سراغشون نمی‌رفتم  ولی به پیشنهاد دوستان این اثر تراژیک اوریپید عجیب برام جذاب شد و یجورایی  شوق و میلی در من ایجاد کرده  که به سراغ دیگر نوشته های این نویسنده  باستانی برم.(برای فهم زوایای پنهان داستان هم لازم هست)
مده آ می‌تواند همانطور که می‌گویند نماینده فمینست ها باشد اما اوریپید با  خلق شخصیت تاریک و انتقام‌جوی  مده آ،او را   تبدیل به   شخصیتی فرا انسانی کرده است؛  در داستان هم می‌بینیم که هر چه به پایان تراژدی نزدیک می‌شویم پشتیبانی زنان یونانی و وجدان بشری نیز از او کمتر و در حقیقت متوقف می شود.(برعکس اوایل داستان که با او همدردی  و حمایت می‌کنیم.)
در حقیقت نمایش مده آ هیچ چیزش عادی نیست نه عشقش،نه حس درد و رنجش،نه خشمش،و نه حتی از نظر من  زنیت اش (زن بودن اش).