یادداشت عادله سلیمی (بهارنارنج)

        [ کتاب خانه مردگان در مورد زندگی فئودور داستایوفسکی و سال‌هایی که به زندان رفته بود نوشته شده بود، البته با اندک تغییراتی، مثلا جرم خود داستایوفسکی چیز دیگه‌ای بوده ولی در کتاب یه جرم دیگه رو به شخصیت اصلی نسبت داده بود. خلاصه که اگه براتون جالبه میتونین توصیفات دقیقی از زندان سیبری و زندانیای بخش ویژه‌اش بخونین.
انقدر تعداد شخصیت‌ها زیاد بود که خود نویسنده خیلیا رو با حروف مشخص کرده بود، مثل ک، ب، آ و... البته این تعدد شخصیت‌ها در همه‌ی کتب روسی وجود داره، یه مترم اسم دارن.
یه نکته‌ی جالبی که در کتاب میخوندم دید نویسنده به زندانی‌ها بود، در قسمت‌هایی از کتاب اشاره میکرد که چرا انسان‌هایی که بعضاً استعدادهای درخشانی داشتن باید سال‌های بسیار زیادی از عمرشون رو در زندان بگذرونن. البته بنظر میاد که نویسنده دید یک طرفه‌ای داشته هرچند درسته، هرکس اگر همون لحظه و طبق قانون اسلام جزای کارش رو ببینه دیگه نیازی به این همه زندان و این رنج‌های عظیم نیست.
یک صحنه‌ای در زندان رو توصیف کرد که زندانیا برای سال نو تئاتر بازی کردن و جشن گرفته بودن با همون امکانات حداقلی و کمی که داشتن و برای من خیلی جالب بود.
خلاصه من کتابش رو دوست داشتم. ]