یادداشت روشنا

        معمولاً تموم کردن یک کتاب با هجوم کلمات به مغزم همراهه. اما شاید شاهکارها این‌طوری نباشن. مثل الان، بعد از خوندن چخوف که ذهنم خالی خالی شده؛ و فقط احساسی دارم که نمی‌دونم چیه. ترکیبی از سردرگمی، رخوت، غم و ملال. 
چخوف احساسات شما رو بیدار می‌کنه، بدون این‌که بتونید از این احساستون و از ماجراها سر دربیارید که چرا و چطور؟! درست مثل زندگی واقعی! اتفاقی میفته و شما نمی‌دونید باید به کی حق بدید. درگیر قضایا می‌شید و حتی نمی‌فهمید چه احساسی دارید یا باید چه احساسی داشته باشید! برای همه دلتون می‌سوزه و در عین حال کاری از دستتون برنمیاد.
بیاید فقط کتاب رو بخونیم و درموردش به همین توضیح چخوف بسنده کنیم: «سخنان بسیاری درباره‌ی ادبیات. بازی در آن کم است. خروارها عشق.»

خوش‌حال باشید که بعد از داستایفسکی و چخوف به دنیا آمده‌اید و می‌توانید از آن‌ها تاثیر بگیرید.
سوزان سانتاک