یادداشت Soli

        عجب.
کتاب خوبی نبود. من که خوشم نیومد. بسیار... متظاهرانه؟ نمی‌دونم چه‌طور باید توصیفش کنم.
اولا که موقعیت اولیه‌ی داستان برام قابل‌درک نبود. چرا بچه‌ها باید هر زنگ جمع شن تا داستانی خیلی باجزئیات درمورد تاریخ پهلوی بشنون؟ اونم تعداد زیادی پسر دبیرستانی؟ من که همچین چیزی تو مدرسه ندیده‌م تا حالا.
بعدم این‌که توصیفات شخصیت‌ها به رفتارهاشون نمی‌خورد. یه جا عین بچه‌های پنج ساله بودن و یه جا عین مردای چهل ساله. کلا هیچی با هیچی همخوانی نداشت. تو اون بگیر و ببندی که توصیف شده بود، چرا یه نفر باید این‌قدررر بی‌احتیاط رفتار کنه؟! 
درمورد اطلاعات تاریخی‌ش نظری ندارم. تقریبا همه‌ش تکراری از درس‌های آخر تاریخ دوازدهم بود. البته که کتاب تاریخ آموزش و پرورش به نظر من خیلی منصفانه‌تر و بی‌طرف‌تر برخورد کرده بود.
می‌گه راسته که رضاشاه فلان کار خوب رو هم کرده؟ طرف جواب می‌ده که خب بله ولی این‌جور اتفاقات‌ خوب بالاخره با توجه به اوضاع جهان، دیر یا زود اتفاق می‌افتادن. نه بابا، جون من؟ :)))
از بعضی بخش‌های کتاب می‌تونستم حدس بزنم که احتمالا آقای قوجق واقعا نویسنده‌ی بدی نیست و اگر بخواد می‌تونه خوب بنویسه _نمی‌دونم چون کتاب دیگه‌ای ازشون نخونده‌م_ ولی توی این کتاب که من از سبکش و کلا هیچی‌ش خوشم نیومد.