یادداشت مینآ

        مدت ها بود که می خواستم این کتاب را بخوانم و بالاخره این کتاب را در طاقچه از رادیو گوشه و با کتاب خوانی آقای وحید رونقی گوش دادم .
اول از همه در رابطه با کتاب :
کتابی معمولی بود ؛ آن قدر ها که انتظارش را داشتم طنز نبود البته اگر از حق نگذریم بعضی از خاطرات باعث خنده می شد ، در هرصورت این کتاب را با کوله باری  از توقع آغاز کردم شاید برای همین نتوانست مرا خیلی زیاد جذب کند اما قابل به ذکر است که حتی با وجود اینکه خاطره ها ، آن طور که باید و شاید خواننده را به قهقهه وا نمی داشت اما بدجور بر دل مخاطب اثر می کرد و به قولی شیرین زبانی های این قاضی طنزپرداز جای خودش را در دل باز می کرد .
و در نهایت در رابطه با خوانش این کتاب :
قطعا گوش دادنش از خواندنش لذت بیشتری را به همراه دارد و این تجربه از رادیو گوشه برایم حسابی لذت بخش بود ، لحن گوینده بی نظیر بود و بر نمک و جذابیت کتاب می افزود .
درنهایت خواندنش را با توقعی به نسبت من کمتر پیشنهاد می کنم 
ختم پرونده