یادداشت احسان قائدی

        این کتاب را از آخر بخوانید!

کمتر اتفاق می افتاد روایت زندگی شخصی، آدم را جذب کتاب کند مگر اینکه روایتگر یک حماسه باشد. 
یکی از نقدهایی که به زندگی نامۀ شهدای دفاع مقدس یا شهدای مدافع حرم، وجود دارد پرداختن بیش از اندازه به کودکی و نوجوانی شخصیت هاست. ماجراها و اتفاقات تکرارشونده و در بسیاری مواقع غیرضروری. اشاره به کودکی و نوجوانی شخصیت ها در صورتی مفید است که یا نقش پررنگ آن در آیندۀ شخصیت، مشخص باشد یا این که روایت گر یک برهه از تاریخ باشد. یکی از این اتفاقات مرده بدنیا آمدن شخصیت و بازگشت به زندگی است که بسیاری از کتاب های خاطرات رزمندگان و خاطرات شهدا با آن آغاز می شود. 
نام محمد بلباسی و خان طومان به اندازه کافی جذابیت دارد که بتوان از روایت خاطرات خنثی و کم رمق اول کتاب گذر کرد. هرچند هنوز مشخص نیست که چه اصراری است در نگارش خاطرات شهدا حتما از تولد آغاز کرد و صرفا کتاب را حجیم کرد. آن هم در این بازار رقابت جذب مخاطب.
برای زین الاب برای کسانی که بلباسی را می شناسند کتاب جذابی است اما برای عموم مردم خسته کننده و کم رمق آغاز می شود و قلم خوب نگارنده را تحت الشعاع قرار می دهد و این یک نقطه ضعف بزرگ برای این کتاب محسوب می شود چرا که شما با شروع این کتاب میخ کوب نخواهید ماند. به همین خاطر به دوستانی که مایل به خواندن این کتاب هستند توصیه می شود حتما کتاب را از آخر به اول شروع به خواندن کنند.
ای کاش برای زین الاب مختصرتر و تاثیر گذارتر و هم چنین عمومی تر نوشته می شد