یادداشت پيچك

        سمفونی مردگان ؛ شاهکارِ ادبیات ایران . ظرافتِ قلم و فضای بی‌نظیر داستان حرف نداشت . تک به تک لحظات ، با بند بندِ وجود حس می‌شد و سرمای داستان توی عمقِ استخوان‌ها فرو می‌رفت . این رمان از نظرِ سبک ، ساختار و ویژگی هایِ منحصر به فردی دارد . 
داستان به صورت تک خطی روایت می‌شود و زمان در آن به جلو و عقب می‌رود که باعث می‌شود خواننده داستان را از زوایای مختلف ببیند و در نهایت آن‌را کنارِ بچیند و به درکِ کاملی برسد .
نام  رمان بی‌دلیل "سمفونی" نیست ، ساختار  رمان مثلِ یک قطعه‌ی موسیقی از چند بخش تشکیل شده و هر "موومان" یک حرکت در سمفونی است و این ساختار الهام گرفته شده از موسیقی کلاسیک است که در کنار هم ترکیبی از ادبیات و موسیقی کلاسیک به وجود می‌آید . 
فضای رمان تراژیک و تیره است و در آن می‌توان یاس و نااُمیدی را احساس کرد .
عباس معروفی در این رمان تضاد بین "سنت" و "مدرنیته" را به تصویر می‌کشد ، شخصیتِ آیدین که نمادِ روشن فکری و آزاده‌خواهی است در حالی که برادرش اورهان و پدرش نمادِ سنت‌ ، تعصب و سرکوب‌اند و این تقابل محورِ اصلیِ رمان است . 
داستان روایتِ خانواده‌ای سنت طلب است که در شهر اردبیل زندگی می‌کنند ، آیدین پسرِ روشن‌فکر خانواده علاقه به کسب و کار ندارد و دیوانه‌ی ادبیات است ، در مقابلِ آیدین برادرش اورهان که بسیار تعصبی است کم کم به دشمنی با او روی می‌آورد . این که آیدین از سنت ها فراری است باعث تنش هایی می‌شود ، درنهایت این تنش به نقطه‌ای می‌رسد که آیدین کشته می‌شود . 
سمفونی مردگان نقدی است به تضاد روشن فکری و سنت در جامعه که نشان می‌دهد افراد خلاق و آزادی‌طلب ممکن است قربانی سرکوب های خانوادگی شوند . 
نویسنده با قلمِ قدرت‌مند خود تلخی های جامعه را به تصویر می‌کشد .