یادداشت زهرا نجاری

        بعد از ۳۰-۴۰ صفحه رهاش کردم. متاسفانه اصلا نتونست من رو جذب بکنه و چند تا ایراد اساسی داشت:

۱- مفهوم نبودن موضوع کتاب
من بعد از سی صفحه مطالعه هنوز نمی دونستم کتاب درباره ی چیه. نویسنده نتونست به من بفهمونه که قراره از چی حرف بزنه و این کتاب قراره به چه درد من بخوره. طبیعتا وقتی موضوع رو نرسونده بود، اهمیت و کاربرد موضوع هم در این صفحات مشخص نبود.

۲- زبان نامتناسب کتاب
به نظرم لحن و زبانی که برای نوشتن انتخاب شده بود مناسب چنین محتوایی که یک جورایی آموزشی محسوب میشه نبود. کنایه ها زیاد بودن. انار نویسنده هی انتظار داشت که به حرف هاش و انتخاب کلماتش بخندیم و جلو بریم ولی من نتونستم از لحنش لذت ببرم. 

* من نسخه ی زبان اصلی کتاب رو خوندم.
      
167

34

(0/1000)

نظرات

لحن منسن کلا همین طوره.کنایه ای و گزنده.گاهی حتی کوچه بازاری، نسخه ی ترجمه تر و تمیز تره.
موضوع کتاب هم واقعا همینه که نوشته، بیشتر بحثش اینه که اوضاع زندگی آدم ها بنا به دلایل بسیاری خراب است، اما ایا این حقیقته و واقعیه؟! در نهایت هم میگه هنوز امید به بهبودی اوضاع هست.
کتاب در واقع مجموع چند  مقاله منسن در این مورده.

2

من ترجمه شده رو خوندم و بنظرم همین ایراد هایی که گفتید رو داشت و تا الان فکر میکردم ایرادات مربوط به ترجمه ضعیفه! پس کلا کتاب همینه ..
یه چیز از کتاب تو صفحات پایانی به درد زندگی من خورد، "آزمایش نقطه آبی" اونم به قول شما نمیدونم چه ربطی به کتاب داشت! 

1

مهدیه

مهدیه

1403/4/10

منم کتاب رو نصفه رها کردم و برام جذاب نبود

2