به قول خود بایرامی این کتاب فقط خاطراتش بود. ولی انقدر خوب نوشته و پرداخته که با یه رمان فرقی نداره.
داستانی که انقدر واقعیه که غیرقابل باور میشه، و البته دردناک.
اون تشنگی و گرسنگی و سرگشتگی رزمنده‌ها که تو ناکجاآباد گیر کرده بودن، با هیچ فیلم و کتابی قابل توصیف نیست.
