یادداشت فاطمه علیمردانی

        برای این که خاطرات جنگ و محاصره باشه، زیادی روشن و امیدوارکننده بود! 

خانواده‌ی پر از بچه
همه نهایتا سالم و سرحال
عشق و ازدواج رویایی هم که داشت
مهاجرت به بهشت که میسر شد
مهاجران که موفق و پذیرفته شده؛
مردمان مهاجرپذیر هم که مهربان و پذیرا

خلاصه نه کشت و کشتار خونینی
نه مرگ دردناکی
نه.. نه.. راضی نیستم. :))