یادداشت aram

        یکی از چیزایی که توی این کتاب برام عجیب و در عین حال آزاردهنده بود، این بود که شخصیت‌های اصلی داستان منفی بودن. راستش اولش خیلی اذیتم می‌کرد چون معمولاً عادت داریم با شخصیت‌های مثبت و قهرمان‌های داستان همراه بشیم. ولی هرچی جلوتر رفتم، این منفی بودنشون یه جورایی برام جالب شد. فکر می‌کنم همین متفاوت بودنشون باعث شد داستان از کلیشه‌های رایج فاصله بگیره و خاص‌تر بشه. شاید همه خوششون نیاد، ولی این تفاوت یه جذابیت خاصی به کتاب داده بود.

داستان یه حالت معمایی هم داشت که خیلی دوست داشتم. حس کنجکاوی‌ام رو به شدت تحریک می‌کرد و نمی‌تونستم کتاب رو زمین بذارم. هی دوست داشتم بدونم آخرش چی می‌شه و همین حس معماگونه باعث شد تا آخرش رو دنبال کنم.

البته که باید بگم پایانش یه کم قابل پیش‌بینی بود و انتظار داشتم یه پایان قوی‌تر و هیجان‌انگیزتر داشته باشه. ولی با این حال جذابیت خودش رو داشت و نمی‌تونم بگم ازش ناامید شدم. شاید اون پایانی که دلم می‌خواست رو نداشت، ولی سبک روایت و تعلیق‌هایی که تو داستان بود به قدری جالب بود که ارزش خوندن داشت. در کل، شاید همه‌ی توقعاتم رو برآورده نکرد، ولی واقعاً کتاب خوبی بود و ارزشش رو داشت که وقت بذارم و بخونمش.