یادداشت سیدحسین موسوی

        خب به جرأت میتونم بگم یکی از اون جلدهایی بود که واقعا به دلم نشست، فقط به نظرم نقطه اوج داستان و درگیری انتهایی هری با افعی یکم زود تموم شد،

در واقع مدام از خودم می‌پرسیدم خب چرا با افعیه حرف نمیزنی لامصب ،ولی خب صدا در گلوی من بود و شمشیر در دست او.... 🥲

و مورد دیگه اینکه این جلد چندان قابل حدس زدن نبود و خب ی جورایی میخکوبتون میکنه رو داستان 🫠🫠

چقد این مالفوی و باباش چندشن انصافا، یکی بیاد جمع اشون بکنه تا صفو بهم نزدن 🫣🤒🤨
ی جوری نویسنده ازشون نوشته انگار ی نقطه مثبت هم تو وجودشون نیست، چی بگم والا 🤒🤒

حالا این وزارت سحر و جادو رو کجای دلم بذارم ؟! 
یعنی شورایی که با تهدید ی نفر رأی اشون عوض میشه رو باید چال کرد... یعنی هیچکدومشون جادوگر نبودن و فقط سیلیوس مالفوی جادوگر بود که به تهدید اون........🤐🤐🤐🤬🤬🤬

خودتون برین بخونید....