یادداشت

        مومو در خرابه‌های آمفی تئاتر خارج از شهری،بی نام زندگی می کند.دختر کوچک و مرموزی که بی سواد است و نمی تواند حساب کند و نمی داند چند سال دارد، اما توانایی شگفتی در گوش دادن دارد.مومو به مردم گوش می دهد تا مشکلاتشان را حل کند،طوری که مردم به هم توصیه می کنند "برو مومو رو ببین!". مومو دوستان زیادی پیدا می کند،اما با ورود مردانی ناشناس همه چیز تغییر می کند.

درسته مومو برای کودک و نوجوانه اما بنظرم بزرگسالا بیشتر درکش میکنن.چون این کتاب در مورد اهمیت زمان و گوش دادن به حرف همدیگه وروابط اجتماعی و دوستی و مشکلات جامعه و هست
میدونید مردای خاکستری شبیه چی ان؟شبیه همین گوشی های تو دستمونه.قبول دارم که میشه باهاش کارهای مفید هم انجام داد اما در ۹۰درصد اوقات فقط زمان برامون بی ارزش میشه و روز به روز بدخلق تر و غرغرو تر میشیم😑
کاسیوپایا هم خیلی گوگولی بود🥺🐢