یادداشت حسام الدین داودآبادی

        رمان «شیطان»، سراسر صحنه‌ی جدال نفس‌گیر یوگنی ایرتنیف با خویشتن است. او در باتلاق وسوسه‌هایش گرفتار آمده و هر تلاش برای رهایی، او را عمیق‌تر در منجلاب اعمالش فرو می‌برد. تولستوی استادانه هر بار که کورسوی امیدی برای آرامش یوگنی پدیدار می‌شود، موقعیتی خلق می‌کند که تقلای او را بیشتر و غرق شدنش را حتمی‌تر سازد. شگفت‌انگیز است که چگونه نویسنده در کتابی با این حجم کم، این‌همه موقعیت داستانی پرتنش و درجه یک را خلق کرده است.


#یادداشت #مرداد04
      
20

6

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.