یادداشت سید رمضان حسینی

        کتاب فوق‌العاده‌ای بود. بی‌شک خواندنش برای مایی که از حزب الله و سید حسن نصر الله فقط اسم و بدتر از آن خبر شنیده‌ایم نزدیک به واجب است.
منتها چند نکتهٔ منفی (تقریبا):
1. فهم بعضی مسائل مطروحه در سخنرانی‌ها نیازمند اطلاعات فرامتنی است. به شخصه با اتکا به تصاویر مبهمی که از اخبار دوران کودکی در ذهنم مانده بود توانستم بفهمم چه خبر است.
2. هر چند راه‌حلی برای این مورد ندارم اما این سیر ترتیبی سخنرانی‌ها (که احتمالا برای این انتخاب شده بود که سخنرانی معروف لبیک یا حسین آخر از همه قرار بگیرد) کمی آزار دهنده بود. یعنی اول در یک سخنرانی نتایج یک سری اتفاقات را می‌خواندیم و بعد در صفحات بعدی سخنرانی‌های مقدم به آن را.