یادداشت زهرا پارسا

        حاوی اسپویل⭕⭕


مثل  خیلی ها بنده از ایکاباگ خیلی انتظار داشتم: واو یه اثر جدید از نویسنده ی هری پاتر!!!!!اما خب تو ذوقم خورد شدیدددد.....اوایل داستان یه جوری بود اصلا حال نداد همه چیز عجیب غریب بود برام. 
بعد اینکه اصلا از شاه فرد خوشم نیومد، تو چه جور شاهی هستی که نمیدونی تو مملکتت چه خبره؟ همه چیز رو داده دست اون دوتا مشاوراش و ایپیتلورث هم واقعا زیاده روی کرده تو همه چیز. همیجوری الکی الکی کلی آدم مرد و اون تیکه واقعا اعصاب خورد کن بود. از یه جایی به بعد یهو دیدیم اون شهر زیبا تبدیل شده به محل زندگی یه عالمه آدم بیچاره.  اون بخش هایی هم که دیزی پیش اون پیر زنه زندگی می کرد یه جورایی کلیشه ای بود: دختر بچه ای که مجبور شده کلفت باشه و پیش یه خانمی با بچه های یتیم دیگه ای زندگی کنه....
آخرای داستان بد نبود. داستانش رو واقعا دوست نداشتم و در شأن نویسنده هری پاتر نبود. انتظار یه داستان جادویی و فانتزی باحال داشتم. یه جاهایی کتاب اوج می گرفت و خب خوب بود ولی بعدش دوباره می رفت سراغ اون ریتم مسخره آدم کشی. داستان بعضی جاها مبهم بود. نمی فهمیدی حق با کیه؟ چی راسته ؟ چی دروغه؟ یه چیزی هم که عجیب بود این بود که اصلا شاه فرد شک نمیکرد و همین جوریییی لرد اسپیتلورث هر کار میخواست می کرد بدون اینکه ذره ای شک و شبهه بوجود بیاد..حالا نمیدونم من فقط دوستش نداشتم یا چون نویسنده اش خانم جی کی رولینگ بود انتظار زیاد داشتم یا برای سن و سلیقه من مناسب نبود..
حس میکنم  وقتم و اون شب هایی که براش بیدار بودم تا بخونمش کاملا بیخودی بوده. همین جوری میخوندم می گفتم الان باحال میشه. الانه که جی کی رولینگ اون جادوی نویسندگی‌اش رو واسه مون رو کنه. ولی متاسفانه این کارو نکرد و واقعا خدا را شاکرم که براش پول ندادم (با اشتراک فیدی پلاس از نشر پرتقال خوندم)
معمولا تو کتاب هایی که می خونیم، یه شخصیتی هست که خیلی دوستش داریم و واسه مون خیلی مهمه ولی ایکاباگ کتابی بود که من هیچ کدوم از شخصیت ها رو زیاد دوست نداشتم.
آخرین مورد هم اینکه اگه یادداشتی که خانم رولینگ نوشته رو بخونین می بینین که از بچه ها درخواست کرده که نقاشی هاشون رو بفرستن که بذارن توی کتاب و خب خیلی بامزه است.