یادداشت زهرا ساعدی

        این کتاب نگاهی به خانه‌های دوران گذار دارد و دنبال جواب «خانهٔ خوب چه خانه‌ای است» از زبان ساکنان خانه می‌گردد. اول کتاب با بحث‌های نظری شروع شد اما تصورم این بود در ادامه بیشتر از زبان ساکنان خانه‌ها می‌شنویم که این‌طور نشد. روایت‌های ساکنان خانه مجزا نبود و در دل روایت‌ها گنجانده شده بود. در کل من کتاب را چندان دوست نداشتم چون نگاه فلسفی‌اش حوصله‌ام را سر می‌برد و تکرار واژه‌ی «تجربهٔ زیسته» کلافه‌ام کرده بود. اما شاید دانشجوها یا علاقمندان معماری بیشتر لذت ببرند.