یادداشت نوید نظری

        در نگاه اول فرانکل تنها یک اسیر اردوگاه‌های کار  آلمان نازی است. اما او بجای پرداختن به سرگذشت خویشتن در آن روزگار، تصمیم گرفته است راوی یک حقیقت پنهان در کنه هر زندگی، شیرین باشد یا تلخ، اجبار باشد یا انتخاب، کامروا باشد یا ناکام، باشد.
ظاهرا کتاب دو بخش از هم مجزا ولی در حقیقت در هم پیوسته است که نویسنده در بین آن‌دو که نمادی از صورت و معنای زندگی است در رفت و آمد است.
بنیان کتاب شرح الگو و روشی در روان‌درمانی است که نه لذت جویی فرویدی است و نه قدرت طلبی نیچه‌ای!‌ بلکه معناگرایی است و عمق بخشیدن به باور انسان به زندگی.
معنادرمانی هرگز شبیه یک نقاش سعی نخواهد کرد تصویر زیباتری از طبیعت یا هستی به شما بدهد؛ بلکه هم‌چون چشم‌پزشکی است که میدان دید شما را عمق می‌بخشد!
قدرت و تاثیر‌گذاری این کتاب نه بخاطر رویکرد علمی آ ن و نه حتی روایت صحنه‌های هولناک اردوگاه‌، بلکه برساختی از زاویه دید فرانکل به حقیقت زندگی و معنای آن است؛ آن‌جا که می‌گوید
«درک معنای زندگی نه ایمانی مذهبی و نه پندی اخلاقی بلکه حقیقتی درون خود است.»
معنا‌بخشی به زندگی یا از کار و تجربه ارزشمند پدید خواهد آمد یا درک معنای رنج‌های زندگی!
و عموم مردم قادر به خلق کار یا تجربه ارزشمند نیستند بنابراین برای عمق‌بخشی به زندگی خود باید درکی آگاهانه از رنج‌های خود داشته باشند.
به قول نیچه:
« اگر چرایی زندگی را دریافتی، با هرگونه چگونگی آن خواهی ساخت»