یادداشت زهرا رستاد

درود خانم رستاد
در مورد از دست دادن عزیزان، کاملا باهاتون موافقم. انسانی که به خدا اعتقاد داره می دونه این جهان با این عظمت پوچ نیست و عاقبتی در کار است و ... و بالاخره عزیزش رو خواهد دید و بی اعتقادها به نظرم آویزان، رها و سرگردانند و روی آرامش را نخواهند دید.
در بارهٔ کتاب نیمه کاره هم به نظرم اگر الان خیلی خوندنش آزار دهنده است، بگذاریم کنار تا زمانش برسه و وقتی اشتیاق داشتیم، بخونیمش.
من سه چهار کتاب رو دو سال منتظر گذاشتم و امسال با ذوق و علاقه خوندمشون. این تجربهٔ من بود، ممکنه به کارِتون بیاد. مانا باشید.

اشکالی نداره یک کتاب رو نیمه تمام رها کنیم اگر لذتی از خوندنش نمی بریم. هر کتابی ارزش تا انتها خوندن نداره.

- در این مواقع من از خودم سوال میپرسم آیا این کار مهم یا ضروریه پس رهاش نمیکنم و تا انتها انجامش میدم. ولی اگر کاری نه مهمه و نه ضروری رها کردنش هیچ اشکالی نداره.
- رها کردن کارهای بیهوده باعث میشه زمان بیشتری در اختیارمون قرار بگیره و زمان باارزش ترین دارایی ماست.
- در مورد کتاب خوندن منظورم از "بیهوده" کتابیه که نه لذتی بهم بده خوندنش و نه چیزی ازش یاد بگیرم.

جالب بود 😄