یادداشت آذر دخـت

        از عنوان کتاب معلومه که قرار با چی مواجه بشیم،اما با ادبیات خاص استاد صفایی،ایشان برای هر کدام از فرزندانش وقتی به سن بلوغ رسیدند با توجه به روحیات و خلق و خو و رفتارهایی که هر کدام دارند راهبردی و برنامه ای جلوی پایشان می‌گذارند.و  تشویقشان میکنند در این زمینه گام بردارند.نامه مهدیه رو من از همه نامه هایی که نوشتند قابل تامل تر دیدم چون من باب عمل انسان بوده .نامه درسته که برای فرزندانشون نوشته شده اما هر کدام از اون نامه ها ابعادی از راه و روش زندگی و پیشبرد مسیر رو به افراد گوشزد میکنه،و هر بار که استاد با کلام مهربانشون یکی از فرزندانش رو خطاب قرار میداد ناخودآگاه من نیز گوش می‌شدم ببینم یک پدر آگاه برای فرزند خام خود چه سوغاتی دارد.